رفته بودم سفری سوی دیار شهدا / که طوافی بکنم گرد مزار شهدا

وقتی قدم در خاک پاک و مطهر شلمچه و طلائیه و هویزه می گذاری نا خودآگاه تمام رفقای بزرگواری که توفیق داشتیم مدتی اندک در کنارشان باشیم و اما بال بر آسمان گشودند و افلاکی شدند و به خیل شهدا پیوستند در مقابل چشممان مجسم می شوند. علیرضا قهرمانی توفیقی دست داد در ایام آخر سال 90 به همراه تعدادی از دوستان به سرزمین لاله های خونین به سرزمین عشق و حماسه، ایثار و مقاومت به مناطق عملیاتی هشت سال دفاع مقدس سفر نماییم و یک بار دیگر خاطرات ماندگار دوران دفاع مقدس را در ذهن و خاطر خود زنده نگه داریم . وقتی قدم در خاک پاک و مطهر شلمچه و طلائیه و هویزه می گذاری نا خودآگاه تمام رفقای بزرگواری که توفیق داشتیم مدتی اندک در کنارشان باشیم و اما بال بر آسمان گشودند و افلاکی شدند و به خیل شهدا پیوستند در مقابل چشممان مجسم می شوند. انگار خودشان ما را دعوت کردند که دیداری تازه کنیم . یاد شهید هادی آریایی به خیر که با وجود سن کم از معرفت و بصیرت بسیار بالایی برخوردار بود و همیشه به بچه می گفت: «بچه ها تکلیف تان را تشخیص بدهید، هر کس همین که بداند در هر لحظه چه وظیفه ای دارد نصف راه را پیموده است » و یاد شهید مهدی سقا زاده بخیر که چقدر عاشق شهادت بوو ؛ بالاخره جواز پرواز را گرفت و آسمانی شد. و یاد همه شهدا بخیر به ویژه شهدای شیرین بلاغ . بازدید از سر زمین نور و حماسه در قالب کاروان های راهیان نور فرصت بسیار مغتنمی است که به خود بازگردیم و در اعمال و رفتار خود تفکر و تعقل کنیم . شهدا همه وجودشان را خالصانه در طبق اخلاص نهادند که عزت و اقتدار را به ما ارزانی کنند و آیا ما توانسته ایم قدمی در راستای اهداف آنان برداریم؟ از خدا توفیق و عاقبت بخیری را طلب میکنم که مبادا غفلت و جهالت مرا از راه بدر کند و حداقل به همین توصیه شهید آریایی که ذکر شد عمل نمایم . ان شا الله ...................................... شنبه 19 فروردین 91